De winnaars voor Edison Jazz/World 2016 zijn bekend. In de categorie Jazz Nationaal zijn Yuri Honing en zijn Acoustic Quartet de winnaar. Andere winnaars zijn de internationale artiesten Charlie Haden & Gonzalo Rubalcaba (Internationaal), Cécile McLorin Salvant (Vocaal), Marcus Miller (World) en D’Angelo (Soul). Bij de categorie Het document beloont de vakjury de cd Boy’s Big Band Return met een Edison. De Edisons worden uitgereikt in het nieuwe Luxor Theater in Rotterdam, op vrijdag 24 juni tijdens Edison Jazz/World 2016, als onderdeel van inJazz.
Een aantal winnaars treedt op met ‘Oeuvreprijswinnaar’ het Metropole Orkest onder leiding van honorair dirigent Vince Mendoza. In ieder geval is de winnaar Jazz Vocaal, de Amerikaanse Cécile McLorin Salvant, aanwezig om de Edison in ontvangst te nemen en natuurlijk te laten horen dat dit welverdiend is. Ook talent van eigen bodem, Yuri Honing en zijn Acoustic Quartet treden op en krijgen het felbegeerde beeldje. Wie de Edison Jazzism Publieksprijs mee gaat nemen blijft nog even een verrassing.
JURYRAPPORT – JAZZ NATIONAAL
Yuri Honing Acoustic Quartet – Desire (New Arts International – Challenge Records Int.)
Saxofonist Yuri Honing heeft nationaal en internationaal al een behoorlijke staat van dienst. Door zijn niet aflatende zoektocht naar de mogelijkheden en kansen welke zijn enorme talent hem biedt, verrast hij iedere keer weer met bijzondere en vooral hyper- muzikale projecten. Hij beweegt zich binnen een zeer breed muzikaal spectrum wat loopt van Abba, The Police, Paul Bley tot Pat Metheny, Misha Mengelberg en Vince Mendoza. Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij hiervoor reeds een aantal prestigieuze prijzen heeft mogen ontvangen zoals een Edison en de VPRO/Boy Edgar prijs.
Ook dit jaar heeft de jury van de Edisons in de categorie Jazz-Nationaal unaniem besloten om Yuri Honing een Edison toe te kennen voor zijn album “Desire”. Samen met pianist Wolfert Brederode, bassist Gulli Gudmundson en drummer Joost Lijbaart is hij er wederom in geslaagd een zeer sfeervol en muzikaal document neer te zetten.
In acht composities van ook componist Yuri Honing worden allemaal verschillende verlangens uitgebeeld in prachtige, verrassende en soms verstilde klankpaletten met als gemene deler: het verlangen om de allermooiste muziek te maken. De schoonheid en de hoge mate van integriteit beklijft volkomen na het keer op keer beluisteren van dit fantastische album. De jury feliciteert daarom Yuri Honing en zijn Acoustic Quartet van harte met deze zeer verdiende Edison jazz nationaal voor het album “Desire”!
Cor Bakker
JURYRAPPORT – JAZZ INTERNATIONAAL
Charlie Haden & Gonzalo Rubalcaba – Tokyo Adagio (Universal Music – Blue Note Japan)
Charlie Haden behoorde tot de allergrootste bassisten uit de jazz geschiedenis. Naam maakte hij in de baanbrekende freejazz groep van Ornette Coleman met Don Cherry, Dewey Redman en Ed Blackwell, die nagenoeg alle toen geldende jazzconventies losliet en daarmee het pad plaveide voor de moderne jazz, zoals op hun invloedrijke albums “”The Shape Of Jazz To Come”’ en “Change Of The Century” te horen is. Ondanks het zeer vrije spel op deze albums, en in andere groepen, zoals zijn eigen politiek geëngageerde Liberation Music Orchestra, was Charlie Haden daarnaast ook een hele lyrische bassist, met een warme sonore sound, en een soms duidelijk hoorbare liefde voor Amerikaanse folk music, zoals in zijn samenwerking met Pat Metheny. Haden speelde gedurende zijn lange carrière vaak in duo bezetting. De eerste maal dat hij samenspeelde met de Afro-Cubaanse pianist Gonzalo Rubalcaba was op het jazz festival van Havana midden jaren ’80, wat uiteindelijk resulteerde in het fraaie album Nocturne uit 2001. Het album Tokyo Adagio (Universal Music – Blue Note Japan) van het Charlie Haden Gonzalo Rubalcaba Duo is postuum uitgebracht in 2015 en bevat een prachtige selectie van songs van een viertal intieme live optredens in Tokyo uit 2005, met gracieus en doorvoeld samenspel van deze twee grootheden in de jazz, waarbij elke gespeelde noot raak is. Het album bevat ingetogen improvisaties op een viertal jazzstandards en twee eigen composities met grote emotionele zeggingskracht. Doordat de song “En la Orilla del Mundo” op beide albums met Rubalcaba is opgenomen (nl ook op Nocturne) valt de kracht die uitgaat van het basspel van Haden extra op; de traag en soulvolle stuwende, maar ook melodische kracht van zijn bas draagt de muziek in beide gevallen. Het maakt ogenschijnlijk niet uit of daarnaast nog alleen gespeeld wordt op piano, of door een voltallige band.
Michelle Kuypers
JURYRAPPORT – JAZZ VOCAAL
Cécile McLorin Salvant – For One To Love (New Arts International – Mack Avenue Records)
De Amerikaanse Cécile McLorin Salvant is misschien wel dé jazz-zangeres van dit moment. In elk geval een van de meest interessante. Met haar geweldige techniek en tegelijkertijd het vermogen de luisteraars diep te raken. Ze is halverwege de twintig en hip, maar zingt volledig in de jazztraditie. Op een spannende manier, want ze vraagt constant je aandacht op haar derde album “For One To Love”. Er zijn weinig momenten dat je als luisteraar de kans krijgt weg te doezelen, want Salvant schudt je wakker met onverwachte uithalen of gegrom. Maar ze kan ook heel lieflijk klinken of doordrenkt van blues. Salvant is een absolute virtuoso met een eigen geluid. Ze wordt op het album begeleid door een Amerikaanse trio bestaande uit pianist Aaron Diehl piano, contrabassist Paul Sikivie en drummer Lawrence Leathers. Vijf van de twaalf stukken op het album zijn door Salvant geschreven en dat maakt dit album voor de jury extra interessant.
Mijke van Wijk
JURYRAPPORT – WORLD
Marcus Miller – Afrodeezia (Universal Music – Blue Note)
Het is de virtuoze basgitarist Marcus Miller, een van de beteren aller tijden, op zijn jongste album wederom gelukt zijn grenzen te verleggen. Letterlijk: op “Afrodeezia”, zijn eerste cd voor Blue Note Records, maakt hij een muzikale reis door Afrika en Latijns-Amerika. Jazz, rhythm-and-blues, jazz, funk, já, zelfs hiphop – het komt hier allemaal op wonderschone wijze samen. Exceptioneel en uiterst ambitieus meesterstuk. Let ook op het prachtige spel van Robert Glasper.
Paul Bruger
JURYRAPPORT – SOUL
D’Angelo – Black Messiah (Sony Music – RCA Records)
Magistrale comeback van een fantastische artiest. Na een lange periode van stilte, waarin velen de hoop eerlijk gezegd al op hadden gegeven, sloeg de man uit Richmond, Virginia keihard terug met dit ijzersterke, moddervette album. Werkelijk alles klopt eraan: de sterrenbezetting, de analoge productie en uiteraard de groove, de timing en het tempo. D’Angelo combineert het beste van Sly Stone, Prince en James Brown en brengt dat alles tot ontploffing in een zinderende, zweterige en ophitsende soul- en funksound. In het genre met stip de beste plaat van het jaar.
Paul Bruger
JURYRAPPORT – HET DOCUMENT
Boy Edgar – Boy’s Big Band Return (Nederlands Jazz Archief)
Lang voordat de naam Boy Edgar in 1980 werd verbonden aan de belangrijkste jazz prijs van Nederland maakte Edgar midden jaren zestig zijn beste opnamen met de Boy’s Big Band. Niettemin zijn van die glorie jaren slechts twee - inmiddels zeldzamen - studio platen: “Now’s The Time” uit 1965 en de destijds met een Edison bekroonde productie Finch Eye uit 1966. De inpakt van de revolutionaire band was direct groot én breed, zo liet de klassiek geschoolde Theo Loevendie ons vast wennen aan Wereld Muziek. En de bandleden vielen regelmatig in de prijzen. Zo gaan de allereerste Wessel Ilcken prijzen op rij naar leden uit Boy’s Big Band: Herman Schoonderwalt (in 1963), Edgar zelf (1964), Piet Noordijk (1965) en Harry Verbeke(1968). Hoewel Edgar met zijn bandsamenstellingen, arrangementen en composities de Nederlandse jazz scene opnieuw indeelde is er relatief weinig erfgoed van dit pionierswerk. Daar is met de nu bekroonde “Boy’s Big Band Return” cd van het Nederlands Jazz Archief (én haar producer-archivaris Frank Jochemsen) op adequate wijze ingespeeld. Dit middels vruchtbaar graafwerk in de Hilversumse radioarchieven. Want naast die geringe discografie werd Boy’s Big Bigband wel regelmatig door de VARA vastgelegd. Boy Edgar’s bakermat voor veel jaren zestig jazz is met deze uitgave een stuk verder gearchiveerd én zal naast de liefhebber ook nieuwe generaties jazzmusici inspireren.
Imme Schade van Westrum