RTL Late Night, Evers Staat Op (Radio538), GIEL (3FM) en de Telegraaf hebben de genomineerden Edison Pop 2015 bekendgemaakt. Gevestigde artiesten en nieuwkomers zijn door de jury, onder voorzitterschap van schrijver/presentator Leon Verdonschot, beoordeeld en dat heeft tot drie genomineerden per categorie geleid. Edison Pop zal plaatsvinden op maandagavond 2 maart aanstaande. Tijdens dit besloten evenement worden de winnaars van Edison Pop 2015 bekendgemaakt en de beeldjes uitgereikt in The Harbour Club in Amsterdam.
Categorie Pop
Dotan - 7 Layers
Nielson – Zo Van Ah Yeah
The Common Linnets – The Common Linnets
Categorie Rock
Birth Of Joy – Prisoner
DI-RECT – Daydreams In A Blackout
Kensington – Rivals
Categorie Hip Hop
Broederliefde – Gevoelig Feestje
Ronnie Flex – De Nacht Is Nog Jong, Net Als Wij Voor Altijd
Typhoon – Lobi Da Basi
Categorie Dance
Afrojack – Forget The World
Martyn – The Air Between Words
Tiësto – A Town Called Paradise
Categorie Alternative
Bade – Miracle Wave
Jungle By Night – The Hunt
Thomas Azier – Hylas
Categorie Nieuwkomer
Emil Landman – Colours And Their Things
Kovacs – My Love
Ronnie Flex – De Nacht Is Nog Jong, Net Als Wij Voor Altijd
Categorie Volksmuziek
Django Wagner – Samen
Jaman – Gewoon Geluk
Mieke Stemerdink – Oh Liefde
Categorie Videoclip
Dio / regisseur: Jonathan Elbers – Radio
Marco Borsato & Gers Pardoel / regisseur: Kakhiel – Stem
The Opposites / regisseur: Sam de Jong – Laatste Keer
Categorie Song
Chef’Special – In Your Arms
Dotan – Home
The Common Linnets – Calm After The Storm
De vakjury
De prestigieuze prijzen gaan naar producties van bijzondere kwaliteit en worden toegekend door een onafhankelijke en vooraanstaande vakjury. Op basis van kwaliteit en artistieke waarde heeft de jury een lijst van drie genomineerden per categorie samengesteld. De winnaars worden bekendgemaakt op 2 maart aanstaande, alsmede de winnaar voor de categorie ‘Album’ en de ‘Oeuvreprijs’.
Naast voorzitter Leon Verdonschot bestaat de jury uit: Angela Groothuizen (zangeres/coach), Dave Minneboo (Radio538), Joost Neelemans (iTunes), Tijs van Liemt (3FM), Roland Snoeijer (100% NL), Joey Ruchtie (Eurosonic Noorderslag) en Job de Wit (freelance journalist).
De jury motivaties
Pop
Dotan - 7 Layers
Dotan bleek het afgelopen jaar de groeibriljant van de Nederpop. Zijn debuut Dream Parade bleek slechts de indicatie van wat hij in huis had. Gestaag werkte hij erna aan zijn oeuvre en live-reputatie, en sloeg toen ongenadig toe met zijn album 7 Layers. Hoe klein en op het eerste gehoord bescheiden ook van opzet, nummers als Hush en Home zijn nummers die blíjven, vanaf de eerste luisterbeurt. Toegankelijk, maar nooit glad. 7 Layers is een proeve van popmuziek in de beste zin van het woord.
Nielson - Zo Van Ah Yeah
Het meest zelfverzekerde, prettig nonchalante begin van een Nederlands album uit de popgeschiedenis moet dat van Nielson zijn. Eerst die lach. Dan „Oké dan.” En dan die vraag: „Kunnen we?” Het antwoord bleek het afgelopen jaar heel helder te zijn. Ja, we konden. We konden meezingen met Nielson, en al die sprankelende liedjes op Zo Van Ah Yeah. Geboren hits zijn het, nummers die uit over stranden horen te klinken, op terrassen, op feestjes en festivals. En dat ook deden, het hele jaar 2014. Een singer-songwriter in aard en oorsprong, een popster in uitvoering en bravoure.
The Common Linnets - The Common Linnets
Door alles wat er aan voorafging en op volgde (ja, die blik van ze op het Eurovisiesongfestivalpodium, de geniale camerabeweging die hem ving. De hoed! De scheiding!) zou je bijna vergeten wat de reden is dat 2014 het jaar was van The Common Linnets. In Nederland, en ook steeds meer in de inmiddels vele buitenlanden waar ze eveneens zalen uitverkopen. En die reden is dat album. Die dertien prachtige liedjes met een hoofdletter L. Betoverend mooi gezongen, fraai en subtiel ingespeeld, en met een hoorbare diepe liefde voor een genre waar Nederland altijd een wat stroeve verhouding mee had - tot dit album.
Rock
Birth Of Joy – Prisoner
Alleen dat begin al. Die openingsminuut van het zes minuut durende The Sound. Goeie titel ook. Want ja, zo klinkt dat dus, rock met gevoel voor traditie (deze mannen kennen hun Led Zeppelin, Doors én MC5) en met de ambitie om te overrompelen. Wat het Utrechtse trio op eerder werk liet horen maakte al indruk, maar het bleken de opmaten naar Prisoner, een album dat blijft verrassen en opzwepen. Een welhaast klassiek rockalbum, waarin zelfs de zeven minuten-grens aan gort wordt gespeeld in compositie die altijd númmers blijven. Knap. En heerlijk.
DI-RECT - Daydreams In A Blackout
DI-RECT is de Baron Münchhausen van de Nederrock. Ze trokken zichzelf uit het grootst denkbare moeras voor een succesvolle rockband: het afscheid van een charismatische en getalenteerde frontman. Hoe? Door op zoek te gaan naar een nieuwe charismatische en getalenteerde frontman. Door die te vinden. Door vervolgens gewoon door te gaan met uitstekende albums, en door op Daydreams In A Blackout zichzelf opnieuw uit te vinden. Hier klinkt in sommige opzichten nog wel de band van Discover en Over The Moon, maar in veel meer opzichten al lang niet meer. Hier klinkt een rockband anno 2014, zelfbewust en ervaren, vastbesloten niet in zelfherhaling te vallen, en niet bang andere afslagen te nemen.
Kensington – Rivals
De Heineken Music Hall uitverkopen? Sterker: de Ziggo Dome. Nog sterker: er twéé keer staan. Kensington is de band van de ambitie, en precies daarnaar klinkt hun album Rivals. Het kost geen enkele moeite deze nummers overeind te horen blijven in zo’n enorme zaal. Het zijn namelijk grootse nummers, meeslepend en met een scherpe rand. Nummers om massa’s te vervoeren. Geschreven met veel talent, gespeeld met veel vuur. Nummers vol internationale allure, een album vol.
Hip Hop
Broederliefde – Gevoelig Feestje
Broederliefde verspreidt goede vibes van de Rotterdamse wijk Spangen tot in heel Nederland. Met hun debuutalbum Gevoelig Feestje benaderen Sjaf, Mella, Emms en Jerr de realiteit van Nederlandse straatrap met een tropische opgewektheid die niemand onberoerd laat.
Ronnie Flex – De Nacht Is Nog Jong, Net Als Wij Voor Altijd
YouTube-killer Ronnie Flex uit Kapelle (best bekeken Nederlandse videoclip van het afgelopen jaar, ‘Zusje’) maakte de lang gekoesterde verwachtingen eindelijk waar met zijn debuutalbum De Nacht is Nog Jong, Net Als Wij Voor Altijd. Samen met producer Boaz van de Beatz geeft Ronnie een even originele als onweerstaanbare draai aan rap, pop, reggae en r&b.
Typhoon – Lobi Da Basi
Zeven jaar na zijn eerste album bewijst Typhoon dat het loont om de tijd te nemen en het leven te leven; op Lobi da Basi valt elk woord op de juiste plek. De rapper uit Zwolle heeft iets waardevols te zeggen en bezit het muzikale vocabulaire om het je diep te laten voelen.
Dance
Afrojack – Forget The World
Na een ongelooflijk succesvol traject van Spijkenisse naar Las Vegas brengt Afrojack in 2014 zijn muziek naar een nieuw niveau met zijn eerste album Forget the World. Grote namen (Sting, Snoop Dogg, Wiz Khalifa) verlenen hun medewerking maar het zijn Afrojacks eigen producties die de handen keer op keer in de lucht krijgen.
Martyn – The Air Between Words
De van origine Eindhovense dj/producer Martyn heeft zich via drum ’n bass en dubstep ontwikkeld tot een toonaangevende en oorspronkelijke kracht in de internationale underground house en techno. Zijn derde album The Air Between Words laat op hoogst muzikale wijze de dansvloer volstromen.
Tiësto – A Town Called Paradise
Wie meer dan tien jaar wil meedraaien aan de wereldtop van de dancemuziek kan niet op zijn lauweren rusten. A Town Called Paradise is de weerslag van Tiësto’s rusteloze zoektocht naar nieuwe vormen en manieren om een nog immer jong en groot publiek in beweging te krijgen.
Alternative
Bade – Miracle Wave
Met Bade heeft Bart van Liemt zichzelf opnieuw uitgevonden. De voormalige frontman van The Sheer schrijft nog steeds catchy liedjes, en die blijken eveneens uitstekend te gedijen in het slag tijdloze sound van Bade’s Miracle Wave.
Jungle By Night – The Hunt
Met het negenkoppige, nog altijd hartstikke jonge Amsterdamse collectief Jungle By Night heeft Nederland de meest onwaarschijnlijke groovemachine in huis. De afrobeat en funk op The Hunt gloeien van de inspiratie en zeggingskracht.
Thomas Azier – Hylas
Met een in Berlijn geplante carrière en een Frans platencontract is Thomas Azier even kosmopolitisch als zijn groots aangezette synthpop. Met het album Hylas neemt Azier alle ruimte om zijn ferme muzikale stempel te zetten.
Nieuwkomer
Emil Landman - Colours And Their Things
Het zou wat flauw zijn om Emil Landman een oude ziel in een jong lichaam te noemen, maar feit is dat zijn muziek zich in een traditie plaatst die verder terug reikt dan zijn eigen leven. De fraaie, folky liedjes die Landman schrijft en zingt met die onweerstaanbare stem van hem roepen herinneringen op aan artiesten die met elkaar te maken dat ze uit de Verenigde Staten komen, en al heel lang meedraaien. Landman klinkt alsof dat ook zijn voornemen is: het opbouwen van een oeuvre. Zelfs als dat er niet van zou komen (maar we hebben geen enkele reden daar van uit te gaan), zou hij al een grote reden tot trots hebben: zijn zeer fraaie album Colours and Their Things, waarmee hij na zijn toch al zeer veelbelovende debuut een heel grote stap zetten. Het tempo waar zijn album zijn debuut opvolgde, is even onnavolgbaar als jaloersmakend: hoe schrijft een mens in zo weinig tijd zoveel goede liedjes? Landman weet het antwoord.
Kovacs - My Love
En daar was ze ineens. Met die opvallende muts op, en die indringende blik. Kovacs. Ze stond op menig zomerfestival en steeds was er diezelfde conclusie. Wat. Een. Stem. En wat een intense voordracht. En volstrekt eigen stijl. Wat een, dat mag ook wel eens gezegd, vlekkeloos Engels. En een uitstraling, tot ver voorbij al die podia. Kovacs klinkt, waarover ze ook zingt, doorleefd, even rauw als teder. Als iemand aan wiens lippen je hangt, of je wilt of niet. En als iemand van wie we nog veel meer willen horen. Willen. En zullen.
Ronnie Flex - De Nacht Is Nog Jong, Net Als Wij Voor Altijd
Niemand is jong voor altijd. Zelf lefgozer Ronnie Flex niet. Maar het is precies die heerlijk blufferige bravoure die hem, en zijn debuutalbum, zo onweerstaanbaar maakt. Ronnie Flex is grappig, gevoelig en origineel. Of hij nou zingt over het meisje dat hem hem op de lagere school niet zag staan vanwege zijn broodtrommel en hem nu zeven berichtjes per dag stuurt, of beweert dat snitchen „niet mijn lifestyle” is: hier klinkt een verteller én een performer.
Volksmuziek
Django Wagner – Samen
Met Samen, en zeker ook Samen Live in Concert, heeft de Brabantse zanger Django Wagner zijn eerste lustrum op de best mogelijke manier luister bij gezet. Zijn warme stemgeluid is inmiddels onmisbaar in het Nederlandstalige muzieklandschap, zijn zigeunersound een welkome verrijking.
Jaman – Gewoon Geluk
De Overijsselse zanger Jaman, de man met het petje, heeft zich de laatste jaren gevestigd als nieuwe ster van de Nederlandstalige volkse muziek. De Duitse schlagerstijl is goed vertegenwoordigd in zijn sound, maar ook op zijn tweede album Gewoon Geluk steekt Jaman zijn liefde voor reggae niet onder stoelen of banken.
Mieke Stemerdink – Oh Liefde
De smartlap is de basis van de Nederlandstalige volksmuziek en zangeres Mieke Stemerdink brengt het repertoire (oud en nieuw) op Oh Liefde bijzonder overtuigend en gloedvol opnieuw voor het voetlicht. De Jordaanblues is nog niet uitgestorven.
Videoclip
Dio / regisseur: Jonathan Elbers – Radio
Terwijl Géza Weisz haar inmiddels het hof maakt, spookt Dio nog steeds rond in het leven van zijn ex. ‘Radio’, geregisseerd door Jonathan Elbers, is een even prachtig vormgegeven als meesterlijke vertelling in drie minuten en twintig seconden, met charmante special effects.
Marco Borsato & Gers Pardoel / regisseur: Kakhiel – Stem
Zijn vrouw Anja is óók fan van Arie Boomsma, maar Jos doet wel heel erg zijn best in ‘Stem’, de hilarische videoclip van Marco Borsato & Gers Pardoel. Regisseur Kakhiel integreert het lied vakkundig in zijn absurde wereld.
The Opposites / regisseur: Sam de Jong – Laatste Keer
Een groep jongens wil een avondje stappen zonder hun vriendinnen erbij. Met ‘Laatste Keer’ van The Opposites verbeeldt regisseur Sam de Jong op virtuoze, hoogst originele wijze een doodnormale nacht in de provincie, om nooit te vergeten.
Song
Chef'Special - In Your Arms
In Your Arms van Chef’Special roept twee emoties tegelijk op: een lichte droefheid en tegelijk een warme troost. Het is een warme deken, een liefdesverklaring in muziek, een eerbetoon met een zeer persoonlijke achtergrond, maar een universele zeggingskracht. Door de tekst, door de indringende voordracht, en de subtiele muzikale inkleuring. Een nummers dat vervoert en emotioneert zonder daar nadrukkelijk op uit lijkt te zijn. Prachtig.
Dotan – Home
Het staat er echt, op Spotify, achter Home: een 13 met meer dan zes getallen erachter. Die ruim dertien miljoen luisterbeurten zullen vaak hetzelfde hebben opgeleverd vanaf die stuwende drum waarmee het begint: opwinding, de aandrang armen omhoog te gooien en benen te strekken. De productie is prachtig: nergens slaat het om in bombast, terwijl het nummer groter en groter groeit. Home is niets minder dan een moderne gospel: een nummer dat meer dan opzweept en vervoert: een nummer dat werkelijk optilt.
The Common Linnets - Calm After The Storm
Toen Ilse de Lange en Waylon hun nummer Calm After The Storm de eerste keer live lieten horen bij DWDD, waren veel reacties negatief. In zekere zin is dat een groot compliment aan het nummer: het moet de tijd, ruimte en rust krijgen in te dalen. En wanneer het dat eenmaal heeft gedaan, en getuige het succes ervan was dat bij velen, dan gaat het nooit meer weg. Het is een warm bad van een nummer, dat in drie minuten haar eigen universum creëert, gezongen wordt zonder enig effectbejag, gespeeld wordt met een hoorbare concentratie, haast brutaal voortvarend begint en zichzelf op 2’32'' nog een brutaliteit toestaat. Een nummer dat vaart op niets dan zeggingskracht. En wat bleek die groot.