Door: Werner Schlosser
Op 2 maart liet de Nederlandse muziekindustrie zich weer van zijn mooiste kant zien. Doordat de dresscode ‘black tie’ streng gehanteerd werd – en zelfs de meeste artiesten zich er dit jaar aan hielden – puilde de chique Harbour Club in Amsterdam uit van de klasse. Zowel optisch als muzikaal. Een dusdanig uniek fenomeen dat het op de avond van het Edison Pop Gala foto’s en selfies regende via de social media. ‘Kijk mam, ik ben James Bond’.
Oeuvreprijs
Na een poëtische opening van Angela Groothuizen, die een gedicht voordroeg van Ingmar Heytze, zette Rick de Leeuw de klok 25 jaar terug. Hij was toen zanger van de Tröckener Kecks en producer van The Scene. Een kwarteeuw geleden verscheen hun, destijds met een Edison bekroonde, album Blauw, met daarop onder meer het anthem Iedereen Is Van De Wereld. Met de woorden “Ik hef het glas op jouw gezondheid” wendde De Leeuw zich tot Thé Lau, die met zijn band The Scene de Edison Oeuvreprijs kreeg toebedeeld.
De zanger memoreerde dat The Scene in de jaren ‘90 een machine was die over alle festivals raasde en daarbij flink genoot van alle geneugten die het artiestenleven bracht. Hij gaf aan dat hij in zijn carrière met vele culturele disciplines te maken had gehad. “Maar waarom ik zo blij ben met deze prijs, is omdat er één wereld de leukste, mooiste en collegiaalste is van allemaal: de wereld van de muziek. Dat bent u. Dank u wel.”
Het was de aftrap van een avond waarop in een rap tempo Edisons werden uitgereikt in tien categorieën. Of zoals presentator Johnny de Mol het zei: “We gaan gelijk beginnen met het teleurstellen van de eerste genomineerden!”
Alternative
Dat werden Bade en Jungle By Night, want in de categorie Alternative ging de Edison naar Thomas Azier voor zijn cd Hylas. Hoewel zijn vlucht vanuit New York bijna gecanceld was, was hij toch op tijd op de prijsuitreiking. In zijn dankwoord gaf hij aan altijd veel achter de schermen gewerkt te hebben en dat hij na de release van zijn debuutalbum heeft moeten leren om zich als artiest te profileren. Hij dankte de jury voor de erkenning.
Wat hij echt had willen zeggen, vertelde hij later op de avond tegenover 3VOOR12 Radio: “Ik wilde een heel lang betoog houden over emotie, hoe dat door de generaties is veranderd en hoe ik daar tegenover sta ten opzichte van mijn album, van wat ik probeer te doen. Maar dat was allemaal zo lang en ik had de eerste award, dus toen merkte ik al dat ik heel gespannen was en ik liet bijna mijn beeldje vallen. Dus toen dacht ik: dank je wel, ik ga er weer vandoor. Dat was het, haha.”
Hip Hop
Typhoon, die ook als huisartiest van De Wereld Draait Door steeds meer zieltjes voor zich wint, kreeg voor zijn album Lobi Da Basi de Edison Hip Hop. Hij zei hierover: “Dit album is op een onorthodoxe manier tot stand gekomen. We hebben er zeven jaar aan gewerkt. Dit is dan ook een hele belangrijke prijs voor ons. Het project heet Typhoon, maar het is een team effort. Ik wil dan ook het hele team bedanken.”
Videoclip
Nadat Dotan zijn recentste single Hungry ten gehore had gebracht, werd de Edison in de categorie Videoclip uitgedeeld. Die ging naar het regiedebuut van Kakhiel: zijn clip bij Stem van Marco Borsato & Gers Pardoel. De prijs werd door de artiesten in ontvangst genomen, want ‘Kakhiel treedt nooit naar buiten’, aldus Borsato. Hij gaf ook nog een compliment aan de organisatoren van de avond. “Dit is een feestje zoals het moet zijn. Ik heb nog nooit zoveel artiesten en industriemensen bij elkaar gezien. En kijk eens hoeveel talent we in Nederland hebben. Daar mogen we met zijn allen heel trots op zijn!”
Volksmuziek
Django Wagner kwam met zijn album Samen als winnaar uit de bus in de categorie Volksmuziek. Dolgelukkig met zijn prijs werd hij onbedoeld ook winnaar van de Meest Hilarische Tweet-award: “Zojuist de Edison Pop 2015 in de categorie Volksziekte gewonnen, ik ben er heel blij mee!”. Damn you, autocorrect!
Aansluitend bracht Mr. Polska het nummer Discodochter ten gehore. Normaal gesproken een duet met Frans Duijts, maar die moest door een keelontsteking verstek laten gaan.
Dance, Nieuwkomer
De enige categorie waarin geen enkele van de genomineerden aanwezig kon zijn, was Dance. Logisch ook, aldus Johnny de Mol, “want die zijn een enorme hoeveelheid airmiles aan het verzamelen.” De uiteindelijke winnaar, Martyn (die Afrojack en Tiësto achter zich liet), kon het beeldje dus niet persoonlijk in ontvangst nemen. Hij was in Los Angeles.
Ook de winnares in de categorie Nieuwkomer had verplichtingen in het buitenland. Zij gaf een concert in Duitsland. Kovacs won de Edison op basis van één EP: My Love. Haar debuutalbum Shades Of Black moet nog uitkomen, op 3 april. Kovacs werd vertegenwoordigd door adviseur Gerard Rutte. “Ze zou uit haar dak gegaan zijn”, zei hij, “maar volgend jaar is ze er zeker bij om – wie weet – een volgende Edison op te halen.”
Na optredens van Chef’Special (Still Don’t Know) en Jacqueline Govaert (Simple Life) gaf De Mol nog eens aan dat op deze gala-avond niet alleen de muziek gevierd werd, maar ook het talent. “Want de tering wat loopt er een hoop talent rond in dit land.”
Song, Pop
De felbegeerde Edison voor de beste Song ging naar Home van Dotan. “Mijn eerste Edison”, vertelde hij. “Ik had nooit verwacht dat dit liedje zoveel mensen zou bereiken. Ik ben er onwijs blij mee en trots op. En nu ga ik een biertje drinken.” Hij was niet de enige ;-).
Dotan versloeg in de categorie Song In Your Arms van Chef’Special en Calm After The Storm van The Common Linnets. Die laatsten wonnen echter wel de prestigieuze Edison Pop met hun zelfgetitelde album. Maar omdat de band momenteel in Nashville bezig is met de opnamen van de opvolger, zal het beeldje hen worden toegestuurd.
Rock
Vervolgens beklom Kensington het podium om hun huidige hit War te spelen. Blijkbaar was het on stage zo warm, dat de drummer met ontbloot bovenlijf achter zijn kit zat. En dan wonnen ze aansluitend ook nog eens die dampende Edison Rock voor hun album Rivals! Volgens de jury brengt Kensington rock in Nederland letterlijk terug op het hoofdpodium. Geen unanieme beslissing kennelijk, getuige de tweet van jurylid Job de Wit: “Ik heb zin om een Kanye te doen. #edisonpop2015 #rock #kensington.” De band bedankte ‘al onze fans, die hier niet zijn’.
Album
Tot besluit van de feestavond werd nog een Edison uitgereikt voor het beste Album: Lobi Da Basi van Typhoon. Die was duidelijk overvallen en geëmotioneerd door de prijs en kwam aanvankelijk dan ook niet verder dan ‘Fuck’ en ‘Wauw’. “Die eerste was al een enorme eer en dan ook nog een tweede. Deze komt echt binnen. Het rare van deze avond is, dat je zo gepassioneerd met je muziek bezig bent, dat je de buitenwereld vergeet. Soms voel je je God en soms een gootsteen. Dit is een geweldige erkenning. Het gaat om muziek en liefde. Altijd.”
Maar met een feestje op zijn tijd is ook niks mis. Laat dat maar aan de Partysquad over, die voor het laatste optreden van de avond ook vriendjes als Gers Pardoel, Dio en Sef hadden opgetrommeld. Want, wist ook Johnny de Mol in zijn slotwoord: “Muziek verbroedert, maar drank ook!” Meer aansporing had de voltallige muziekindustrie niet nodig om eendrachtig en beschonken aan een lange nacht te beginnen.