De Edisons Pop 2016 zijn vanavond uitgereikt in The Harbour Club Amsterdam. Grote winnaar is New Wave die met hun debuutalbum zowel een Edison in de categorie Album als ook in de categorie Hip Hop mee naar huis nemen. Bovendien wint Lil’ Kleine - onder meer deel uitmakend van dit hip hop collectief - de Edison Nieuwkomer.
Alle winnaars Edison Pop 2016:
Oeuvreprijs: Tiësto
Album: New Wave – New Wave
Hip Hop: New Wave – New Wave
Nieuwkomer: Lil’ Kleine – Zeg Dat Niet / Liegen Voor De Rechter / New Wave
Rock: John Coffey – The Great News
Dance: Yellow Claw – Blood For Mercy
Alternative: My Baby – Shamanaid
Volksmuziek: Tino Martin – Jij Liet Me Vallen
Pop: Douwe Bob – Pass It On
Videoclip: De Staat – Witch Doctor / regisseur: Studio Smack, Floris Kaayk, Torre Florim
Song: Kenny B – Parijs
Het debuutalbum van New Wave is bekroond met een Edison in de categorie Album voor de artistieke kwaliteiten van New Wave, het album dat ze met zijn allen hebben gemaakt en dat van begin tot eind catchy, ontroerende, opwindende, grappige en meeslepende liedjes bevat. De jury kent hen tevens de Edison toe in de categorie Hiphop: New Wave is uitgegroeid tot een niet te stoppen fenomeen dat hit na hit opleverde, nieuwe sterren lanceerde en streamingrecords verpulverde.
De Nieuwkomer Edison 2016 is voor Lil’ Kleine. Volgens de jury was 2015 het jaar waarin Lil’ Kleine met al zijn muzikale kwaliteiten, zijn brutale bravoure, zijn rake zinnen en zijn presence op het podium en daarbuiten, zijn plek in de Nederlandse popmuziek met een verbluffende vanzelfsprekendheid gewoonweg innam.
John Coffey wint in de categorie Rock. Volgens de jury ligt aan de basis van de roem van John Coffey een album waarop alle kwaliteiten van de band samen komen. Een album dat hard, melodieus, opzwepend, brutaal en zelfverzekerd klinkt.
De Edison Dance gaat dit jaar naar Yellow Claw die volgens de jury is uitgegroeid tot een internationaal festivaltenten afbrekende wervelwind die de eclectische, multiculturele Nederlandse muziekcultuur vertaalt naar een unieke vorm van dancemuziek.
De Edison Alternative is voor het album Shamanaid van My Baby: de band die ervoor heeft gekozen om haar geluid uit de diepen met nieuwe invloeden, zonder ook maar een snik in te leveren op de kwaliteit van de liedjes.
Tino Martin wint de categorie Volksmuziek met Jij Liet Me Vallen. Volgens de jury een album vol levenservaring: een muzikale viering van zowel de lach als de traan.
De Edison Pop gaat naar Douwe Bob, want Popmuziek draait uiteindelijk om Het Liedje, en precies daarin excelleert Douwe Bob.
De Staat wint de Edison in de categorie Video met Witch Doctor van regisseur Studio Smack, Floris Kaayk en Torre Florim. In deze ‘computer-generated imagery’ zweept zanger Torre Florim de kinetische energie op tot ontzagwekkende, krankzinnige proporties.
Kenny B krijgt de Edison Song voor Parijs, een liedje wat negen weken op nummer 1 heeft gestaan en waarvan het hele land vlinders in de buik kreeg.
Juryrapporten
Juryrapport oeuvreprijs: TIËSTO
De oeuvreprijs is een prijs die muzikale genres overstijgt. Voor de eerste keer kent de jury hem toe aan een artiest in de dancemuziek.
In een veranderend danslandschap bevindt Tiësto zich al jaren aan de top. Zijn muzikale carrière laat zien dat hij met een open mind muziek maakt. Hij houdt niet vast aan een succesformule die commercieel succes garandeert, maar zoekt graag de grenzen van het muzikale spectrum op en laat zich uitdagen door bijzondere samenwerkingen. Waar in grote hits als ‘Traffic’ en ‘Flight 643’ nog de liefde voor trance uit zijn beginperiode weerklinkt, zoekt hij het experiment op en lonkt hij naar het popgenre met albums als ‘Kaleidoscope’ en ‘A Town Called Paradise’.
Maar een artiest is meer dan de platen die hij maakt. Dat geldt zeker voor Tiësto. Hij is bepalend geweest voor de positionering van de dj in de muziekindustrie. Zijn carrière heeft de status van de dj wereldwijd voorgoed veranderd. Niet eerder kreeg een dj zo’n popsterren status. Niet alleen zijn muziek, maar ook het feit dat hij als eerste Nederlandse dj werd uitgeroepen tot populairste van de wereld - drie keer op rij - heeft daar aan bijgedragen. Evenals zijn optreden voor een miljard kijkers tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen in Athene en zijn concert in de Gelredome. Als eerste dj gaf hij een solo-show in een stadion. Zo’n dj-concert wordt nu door de grote dj-namen als een vanzelfsprekendheid beschouwd. Inmiddels heeft hij meer dan 70 internationale awards gewonnen en werd hij uitgeroepen tot Officier in Orde van Oranje-Nassau.
Hij is een voorbeeld voor velen en weet ook de nieuwe generatie jonge producers te inspireren met zijn muziek. Daarmee is hij van grote betekenis voor de dancemuziek.
Juryrapport Pop: DOUWE BOB – PASS IT ON
Popmuziek draait uiteindelijk om Het Liedje, en precies daarin excelleert Douwe Bob. En bij Douwe Bob geldt de klassieke albumwet: killers, geen fillers. Pass It On is geen album dat drijft op hits. Sterker: heel streng geredeneerd staat er maar één hit op: de afsluiter. Nee, de grote hit hier is het album zelf, het totaal van alle dertien nummers, die nergens voor elkaar onderdoen. Terecht kwam Pass It On op de eerste plaats van de albumhitlijst binnen. Het album is minstens zo catchy als zijn succesvolle debuut, maar heeft meer randjes dan de voorganger, of die nu in een mondharmonica (Max Mesers glansrol in Doctor mag hier niet onvermeld blijven) of in een strijkersarrangement zitten, in het engagement in Douwe Bobs teksten, of in de soms wat donkerdere toonzetting. Vocaal zit dat randje onverminderd in de rasp, die Douwe Bobs stem nu al tot een van de meest herkenbare in de Nederlandse popmuziek heeft gemaakt.
Juryrapport Rock: JOHN COFFEY – THE GREAT NEWS
Vorig jaar Paradiso uitverkopen, dit jaar TivoliVredenburg uitverkopen, op alle grote Europese festivals staan: de piek van John Coffey blijkt even hoog als lang. De band toont zich op haar nieuw EP maatschappelijk geëngageerd, en het idee om deze zomer de volledige soundtrack van de legendarische game TONY HAWK'S PRO SKATER 2 te spelen in twee skateparken is even ludiek als origineel. Maar al dat succes van John Coffey is uiteindelijk terug te voeren tot meer dan de explosieve shows, of tot die inmiddels wereldberoemde seconden op Pinkpop, met een hoofdrol voor een glas bier en een extreem coole zanger. Nee, aan de basis van de roem van John Coffey ligt een album waarop alle kwaliteiten van de band samen komen. Een album dat hard, melodieus, opzwepend, brutaal en zelfverzekerd klinkt, twaalf nummers lang, met single Broke Neck als een vroeg geplaatste mokerslag. Het valt niet mee om al die live-energie in de studio te vangen: vrijwel alle bands door wie John Coffey is beïnvloed, kunnen daarvan getuigen. Maar John Coffey is het gelukt, en The Great News luidt de titel van het bewijs.
Juryrapport Hiphop: NEW WAVE – NEW WAVE
De bescheiden doelstelling van het New Wave-project – een paar dozijn rappers en producers een week aan het werk zetten in een paar vakantiehuisjes op Terschelling – was een nieuwe generatie rappers in de schijnwerpers te duwen en een geslaagd releasefeestje in Paradiso te gunnen. Dat is gelukt, maar daarbij is het bepaald niet gebleven. New Wave, niet alleen het album met die titel maar het gehele project, is in 2015 uitgegroeid tot een niet te stoppen fenomeen dat hit na hit opleverde, nieuwe sterren lanceerde en streamingrecords verpulverde. Hiphop in Nederland is een vitale muziekstroming met een zeer divers kader van rappers en producers dat inmiddels meerdere artistieke generaties beslaat. De andere nominaties in deze Edison-categorie getuigen daarvan. Het is ook een genre waarin relatief onervaren muzikanten in korte tijd hun plek kunnen opeisen. Ronnie Flex, Jonna Fraser, Lil’ Kleine, Bokoesam, Idaly, Lijpe, SFB, Frenna, Jandro, Priceless, KM, D-Double, Ares, Afriki, Cartiez, Def Major, Ramiks, Monsif, Spanker, Krankjoram, Jack $hirak en Garrincha hebben dat gedaan met een verzameling liedjes die het leven van jong Nederland van een onweerstaanbare soundtrack heeft voorzien. Over hun talent hoeft niemand bescheiden te doen.
Juryrapport Dance: YELLOW CLAW – BLOOD FOR MERCY
In het verleden heeft Yellow Claw hier en daar wel awards gewonnen in de categorie hiphop, en de eerste hits van het collectief (met gastrappers als Mr. Polska, Sjaak, Ronnie Flex en The Opposites) geven wel aan uit welke hoek de wind indertijd waaide. Op debuutalbum Blood For Mercy zijn de invloeden uit hiphop, pop, reggae en R&B nooit heel ver weg, maar heeft zich ook een indrukwekkende transformatie voltooid. Yellow Claw is uitgegroeid tot een internationaal festivaltenten afbrekende wervelwind die de eclectische, multiculturele Nederlandse muziekcultuur vertaalt naar een unieke vorm van dancemuziek. Het ene moment hoor je op Blood For Mercy een grote Amerikaanse rapper over een hardstyle-beat, even later orkestreert Yellow Claw samen met Tiësto een meeslepende EDM-ballad. ‘Trap’ als elektronisch genre is afgeleid van sinistere straatrap uit het zuiden van de VS. Jim Aasgier, Nizzle en Bizzey maken er niet slechts goede sier mee, ze geven de kletterende snaredrums een welkom heenkomen in hun veelomvattende feestmuziek.
Juryrapport Alternative: MY BABY – SHAMANAID
Larry Graham zag het, Hennie Vrienten zag het, Seasick Steve zag het: het talent van de drie leden van My Baby. Dus vroeg de legendarische Sly And The Family Stone-bassist ze met hem te spelen, nodigde Hennie Vrienten ze uit hem bij te staan op zijn album En Toch…, en liet Seasick Steve ze alle shows van zijn Engelse tour openen. Eerder al genomineerd voor een Edison Jazzism publieksprijs, en nu de overtreffende trap van een nominatie: de prijs zelf, voor de beste alternative act van 2015. Want wat een lekker album is dat Shamanaid, dat de rijke traditie van bluesrock het heden in trekt. Het gitaarspel van Daniel Johnston is sprankelend en geregeld ronduit virtuoos, zangeres Cato van Dijck klinkt even zwoel als vuig, en op het fundament van drummer Joost van Dijck zou je steden kunnen bouwen. De band heeft er bovendien voor gekozen haar geluid uit te diepen met nieuwe invloeden, zonder ook maar een snik in te leveren op de kwaliteit van de liedjes.
Juryrapport Nieuwkomer: LIL’ KLEINE – ZEG DAT NIET / LIEGEN VOOR DE RECHTER / NEW WAVE
Zijn volledige album verscheen onlangs en is inmiddels al goud, maar verscheen net te laat voor de Edisons van 2015. Dus is de prijs voor Lil’ Kleine als beste nieuwkomer van 2015 gebaseerd op alles dat aan dat album voorafging. En dat was nogal wat. Of hij er nu alleen voor stond, in de aanwezigheid was van zijn muzikale compagnon Ronnie Flex of in het gezelschap verkeerde van zijn vele broeders en zuster in New Wave: 2015 was het jaar waarin Lil’ Kleine met al zijn muzikale kwaliteiten, zijn brutale bravoure, zijn rake zinnen en zijn presence op het podium en daarbuiten, zijn plek in de Nederlandse popmuziek niet kwam opeisen, maar met een verbluffende vanzelfsprekendheid gewoonweg innam. Een entrée met een uitroepteken.
Juryrapport Volksmuziek: TINO MARTIN – JIJ LIET ME VALLEN
Op de eerste helft van Jij Liet Me Vallen van Tino Martin zit de snik niet alleen in zijn stem, maar ook in zijn teksten. Hoe zwierig het arrangement van openingsnummer Jij Liet Me Vallen ook, hoe indrukwekkend ook het vocale bereik van Martin; hier spreekt het verdriet, zelfs soms de bitterheid. Het hart op de tong – zoveel is meteen duidelijk. Die bezongen littekens hoeven overigens bij Martin niet te resulteren in een droevig geluid: de tekst van Ga Nu Maar Weg(waarin hij opnieuw een dijk van een stem blijkt te hebben) ademt een heftige desillusie uit, maar het nummer swingt werkelijk de pan uit, en het refrein zal bij Martins concert in de Heineken Music Hall ongetwijfeld uit duizenden kelen weerklinken. Dat Martin het levenslied net zo serieus als letterlijk neemt, blijkt uit zowel zijn eerbetoon aan vrienden, als uit het mooi groots gearrangeerde eerbetoon aan de vader-zoon-liefde. Jij Laat Me Vallen is een album vol levenservaring: een muzikale viering van zowel de lach als de traan.
Juryrapport Videoclip: DE STAAT – WITCH DOCTOR / REGISSEUR: STUDIO SMACK, FLORIS KAAYK & TORRE FLORIM
Wie de impact van De Staats videoclip Witch Doctor wil vaststellen, zou zijn YouTube-venster eens moeten sluiten en een kijkje gaan nemen bij een live-concert van de Nijmeegse band. Het is nog niet zo dat het publiek als een windhoos naar het plafond vliegt, maar het scheelt niet veel. In de clip kolkt een intimiderend leger van blote mannenbasten rond Staat-frontman Torre Florim, een imposante draaibeweging die de fans in de concertzaal herhalen als de band het nummer speelt (en Florim zich naar het midden van de vloer heeft verplaatst). Op het beeldscherm zweept de zanger die kinetische energie op tot ontzagwekkende, krankzinnige proporties. Hij doet dat achter de schermen samen met co-regisseurs Studio Smack en Floris Kaayk, die met Witch Doctor een verbluffende CGI-clip hebben gemaakt die de energie van het nummer ten volle benut.
Juryrapport Song: KENNY B – PARIJS
De eerste de beste hooggehakte schoonheid die Kenny B op een frisse Parijse morgen aanspreekt, blijkt een verlegen Néerlandaise. Dat kan geen toeval zijn. Praat Nederlands met me. Het is alsof het Nederlandse publiek hetzelfde verzoek had aan Kenneth Bron. Na talloze hits in moederland Suriname is zijn overstap naar de vaderlandse markt een schot in de roos. Parijs staat negen weken op nummer 1 en is de grootste hit in het twintigjarig bestaan van platenlabel Top Notch. Drie decennia na Doe Maar vinden reggae en nederpop elkaar weer bovenaan de hitparade in de vorm van een onverslijtbare meezinger. Samen met componisten/producers Joost Jellema en Memru Renjaan heeft Kenny B een liedje gemaakt waarvan het hele land vlinders in de buik kreeg.
Juryrapport Album: NEW WAVE – NEW WAVE
Er is veel gezegd en geschreven over de ontstaansgeschiedenis, het grote succes en de ontregelende impact van New Wave. Dat begon al tijdens de opnames, begin 2015 in Schiermonnikoog, intensiveerde met de nummer-1-hit Drank & Drugs en kookte bijkans over na het winnen van de Popprijs. Deze Edison is echter geen prijs voor het innovatieve schrijf- en opnameproces, voor de indrukwekkende streamingrecords of voor de maatschappelijke reuring die de vijftien rappers en vijf producers teweeg hebben gebracht. Deze Edison is een prijs voor de artistieke kwaliteiten van New Wave, het album dat ze met zijn allen hebben gemaakt en dat van begin tot eind catchy, ontroerende, opwindende, grappige en meeslepende liedjes bevat. New Wave is een explosie van creativiteit. De magie van ongedwongen muziek maken, gevangen in een serie aanstekelijke hits die hun uitwerking niet hebben gemist. Dat resultaat was niet te voorspellen, en als experiment valt New Wave wellicht evenmin te herhalen, maar de golf was sterk genoeg om dit bronzen beeld op het strand te werpen.